Het ademhalingsmechanisme
Zodra je inademt, gaat lucht (met onder andere 20% zuurstof en andere stoffen) door de luchtpijp, naar de longen, de bronchiën, door naar de longblaasjes (alveoli). Hier vindt de zuurstofuitwisseling uit de lucht naar het bloed (rode bloedcellen; hemoglobine) plaats. Het bloed brengt (hemoglobine met) de zuurstof naar de weefsels.
Vice versa wordt het kooldioxiderijke (CO2) bloed van de spieren weefsels weer opgenomen door het bloed (rode bloedcellen; hemoglobine) en getransporteerd naar de longblaasjes, waar het via de longen het lichaam verlaat.
Het “loslaten” van de zuurstofmoleculen door de rode bloedcellen (hemoglobine) onder de juiste condities is uiteraard van cruciaal belang voor onze gezondheid.
Onderstaand ‘You Tube filmpje’ geeft mooi de ademhaling met factoren weer:
De biochemische dimensie van onze ademhaling
Een paar wetenschappelijke feiten:
- In tegenoverstelling van wat doorgaans wordt beweerd is diepe ademhaling (longventilatie) schadelijk. Daardoor wordt koolzuurgas (CO₂) bovenmatig uitgescheiden en ontstaat er een tekort aan koolzuur in het lichaam. Het gehalte aan koolzuur speelt een belangrijke rol bij de overdracht van zuurstof door hemoglobine naar onze weefsels.
- Een tekort aan koolzuur versterkt de binding tussen hemoglobine en zuurstof, zodat de zuurstof slecht kan vrijkomen om bij onze cellen terecht te komen.
- Diepe ademhaling verandert het zuur-base evenwicht (pH) in het lichaam. Het zuur-base evenwicht speelt een cruciale rol bij de zuurstoftransport naar de spieren en weefsels. Om deze verstoring te compenseren wordt de activiteit van enzymen en vitaminen in het lichaam veranderd. Als gevolg daarvan ontstaat er een verstoring in de stofwisseling. Dat laatste veroorzaakt onder andere allergie, neiging tot verkoudheid en daling van de weerstand.
- Om zich tegen bovenmatige uitscheiding van CO₂ te beschermen vernauwt ons lichaam de uitstromingskanalen van CO₂ ( de bloedvaten worden vernauwd, de neus raakt verstopt, de bronchiën worden vernauwd), gladde spieren van darmen en galwegen verkrampen etc. Op termijn ontwikkelt zich sclerose van bloedvaten en weefsels..
- Hoe dieper de ademhaling, des te minder zuurstof komt er in de cellen van onze hersenen, ons hart en onze nieren.
- Een tekort aan zuurstof in de hersenen, dat door de diepe ademhaling wordt veroorzaakt, wordt nog eens versterkt doordat ook de bronchiën en bloedvaten vernauwen. Hoe meer de mens ademhaalt, des te meer men een gebrek aan lucht voelt en des te meer men gaat ademhalen.
Er ontstaat een vicieuze cirkel. De ziekten die met de diepe ademhaling gepaard gaan krijgen een chronisch karakter. - Door vermindering van de ademhaling tot de norm (optimaal voor onze lichaamsprocessen) worden de negatieve gevolgen van diepe ademhaling voorkomen en ziekten verdwijnen.
- Het lichaam regelt in principe de ademhaling helemaal zelf, maar je kunt zelf het stuur overpakken en bepalen of je dieper of sneller wilt ademen, hoog of laag, of snel of langzaam. Behalve op het meest kritieke punt, trouwens. Het lichaam zal nooit accepteren dat een mens zijn adem inhoudt tot hij doodgaat. De reflex om toch weer adem te halen, is sterker dan de wilskracht.
Meer over de achtergrond van ademhalingsgerelateerde klachten en het onderliggend mechanisme vind je hier.
Extended information and literature on the Buteyko Method, for Health Proffesionals: Article by Dr. Kolb